- ἀστεισμούς
- ἀστεισμόςwitmasc acc pl
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ἀστεισμούς
Look at other dictionaries:
Στήνια — Αθηναϊκή γιορτή, που γινόταν στο ιερό της Δήμητρας του Δήμου Άλιμου, στα μέσα του φθινοπώρου από έγγαμες μόνο γυναίκες. Τα Σ. αποτελούσαν το πρώτο μέρος της μεγάλης γιορτής των θεσμοφορίων, και γίνονταν σε ανάμνηση της ευχαρίστησης που είχε… … Dictionary of Greek
ευσκώμμων — εὐσκώμμων, ον (Α) επιδέξιος στους αστεϊσμούς ή στις απαντήσεις, ετοιμόλογος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + σκώμμων (< σκώμμα «αστεϊσμός»), πρβλ. πολυ σκώμμων, φιλο σκώμμων] … Dictionary of Greek
παιγνιήμων — και παιγνήμων, ον (ΑΜ) αυτός που αρέσκεται στους αστεϊσμούς, φιλοπαίγμων*. επίρρ... παιγνιημόνως ή παιγνημόνως (Μ) με παιγνιώδη τρόπο, με αστεϊσμό. [ΕΤΥΜΟΛ. < παιγνία + επίθημα μων, κατά τα επίθ. σε (η)μων που έχουν παραχθεί από ρήματα (πρβλ.… … Dictionary of Greek
παιγνικός — παιγνικός, ή, όν (ΑΜ) [παίγνιον] μσν. αυτός που προσφέρεται για ψυχαγωγία αρχ. αυτός που αρέσκεται στους αστεϊσμούς. Επίρ. παιγνικῶς (Μ) 1. με παιγνιώδη τρόπο 2. χάριν αστεΐσμού … Dictionary of Greek
σηκώνω — ΝΜ 1. υψώνω, μετακινώ από κάτω προς τα πάνω (α. «είχε πέσει κάτω και τό σήκωσα» β. «σηκώνω τὸ πινάκιν μου καὶ βλέπω τὸ σκουτέλιν», Θ. Πρόδρ.) νεοελλ. 1. καλώ ή αναγκάζω κάποιον καθιστό να αφήσει τη θέση του και να σταθεί όρθιος («τόν σήκωσα από… … Dictionary of Greek
τριβολεκτράπελος — ον, Α φρ. «τριβολεκτράπελα στωμύλλω» βγάζω από το στόμα μου χυδαίους ή βάναυσους αστεϊσμούς. [ΕΤΥΜΟΛ. < τρίβολος «είδος φυτού, ζιζάνιο» + ἐκτράπελος «παράδοξος, τερατώδης»] … Dictionary of Greek
χιούμορ — το, Ν άκλ. 1. διάθεση για πνευματώδεις αστεϊσμούς και ειρωνείες, η οποία καλύπτεται με σοβαροφάνεια 2. η εκδήλωση αυτής τής διάθεσης στον γραπτό και στον προφορικό λόγο 3. (κατ επέκτ.) ευθυμία, θυμηδία 4. φρ. «μαύρο χιούμορ» χιούμορ που… … Dictionary of Greek
χωρατατζής — ο, θηλ. χωρατατζού, Ν άτομο που έχει την ικανότητα ή που συνηθίζει να λέει χωρατά, να κάνει αστεϊσμούς. [ΕΤΥΜΟΛ. < χωρατά + κατάλ. τζής* (πρβλ. καφε τζής, πλακα τζής)] … Dictionary of Greek
Ημέριος ή Ιμέριος — Όνομα στρατιωτικών ηγετών και αυλικών του Βυζαντίου. 1. Στρατηγός του Ιουστινιανού A’ (α’ μισό 6ου αι. μ.Χ.). Καταγόταν από τη Θράκη. Πήρε μέρος στην εκστρατεία του Βελισάριου κατά των Βανδάλων της βόρειας Αφρικής και, μετά τη συντριβή των… … Dictionary of Greek
Πλαύτος, Τίτος Μάκκιος — (Plautus, Σαρσίνη, Ουμβρία μεταξύ 254 και 251 π.Χ. – Ρώμη 184). Λατίνος κωμικός ποιητής. Νεότατος εργάστηκε σ’ ένα θίασο κωμικών, αλλά γρήγορα σπατάλησε τις οικονομίες του και αναγκάστηκε να γυρίζει τη μυλόπετρα ενός μυλωνά. Οι πληροφορίες αυτές… … Dictionary of Greek
